Working in collaboration with Migrante International and drawing on testimony of residents in the remittance‐dependent, migrant‐sending community of Bagong Barrio in Caloocan City in Metro Manila, Philippines, we examine the systematic production of lifetimes of disposability that drives labour migration across the generations. The closure of factories and contractualisation of work in the 1980s created the conditions in which labour migration is not a choice but a necessity. Diligent use of remittances to pay for the education of their children in many cases has produced a new generation of overseas Filipino workers (OFWs), and investment in housing often is another route to OFW status. Alongside this narrative of ongoing precarity, we listen closely to the testimony of residents for ways of living that are both subsumed within and somewhat excessive to accounts that might render their lives as merely waste or wasted. Sa tulong ng Migrante International at gamit ang ilang kwento ng mga residenteng patuloy na umaasa sa remittance o padala ng kanilang mga kamag anak na OFW, aming sisiyasatin sa papel na ito ang sistematikong produksyon ng tinatawag ni Neferti Tadiar na “life‐times of disposability” na siyang nagtutulak sa pangingibang bansa ng libo libong Overseas Filipino Worker (OFW) mula sa Bagong Barrio, isang barangay sa lungsod ng Caloocan, Maynila. Sa lugar na ito, ang pagsasara ng maraming pabrika at kontraktwalisasyon nung 1980s ay siyang nagtulak sa marami upang maghanap ng trabaho sa ibang bansa. Para sa mga residente ng Bagong Barrio na aming napanayam, ang pagalis ng Pilipinas para sa hanap buhay ay hindi lamang isang personal na pagpapasiya. Isa itong kasagutan sa matinding pangangailangan. Bukod pa rito, karamihan sa mga OFW, sa tulong na rin ng kanilang mga kamag anak ay napipilitang gamitin ang remittance para sa pagaaral ng mga anak o sa pagbili ng lupa at bahay bilang puhunan para sa kanilang mga anak, ang susunod na henerasyon ng OFW sa kanilang pamilya. Sa kontekstong ito ng pawang na siklo ng pangingibang bansa, nais naming pakinggang mabuti ang mga kwento ng mga residente ng Bagong Barrio upang mabigyang pansin ang iba pang uri ng pamumuhay na kontra sa karaniwang pagtingin sa buhay ng Pilipinong migrante, na ito ay nasasayang lamang o isa nang patapon na buhay.